Tank verliest het van wildbreien
Wij konden er wel om lachen, toen we op weg voor een zondagse wandeling langs ‘de tank’ bij de Stevin Kazerne in Ede kwamen. Iemand had de moeite genomen om de loop van de tank te versieren met een kleurrijk breiwerkje. Ik werk dagelijks met het erfgoed van de oorlog en pleit er voor dat dit veel serieuzer genomen moet worden dan soms het geval is, zeker waar het archeologie betreft. Maar tegelijk vind ik dat je ten alle tijden ook de relativiteit van dat belang moet kunnen zien. En dit voorbeeld van wat in de volksmond ‘wild-breien’ heet, pastte daar wel bij. “Even een foto maken op de terugweg” sprak ik dus af met mijn vriendin.
Maar toen we anderhalf uur later weer langs kwamen, verfrist door een tochtje Planken Wambuis, was de sok al weg. Waarom mag Joost weten. Misschien had iemand zich gestoord, misschien wilden de twee Zweden die net wegreden toen wij stopten een meer authentiek beeld voor hun foto, of misschien had dat clubje onguur ogende mannen in dat Golfje, waarvan er altijd wel een staat op deze afgelegen parkeerplaats zo ook nu, er iets mee te maken. We zullen het niet weten, maar deze ludieke creatie, die geen schade toebracht aan de tank, had van mij best een dagje mogen blijven zitten.
Al snel vonden we de sok terug achter de tank, weggepropt tussen de rupsbanden. Voor de foto hebben we hem provisorisch terug aangebracht. Lang zal hij er niet hebben gehangen, wachtend op de volgende persoon belast met zijn eigen opvattingen, maar reden te meer om in ieder geval de foto hier op mijn site te vereeuwingen…in ieder geval voor even.
Update december 2013
Een maand na deze blogpost ontving ik onverwacht een ansichtkaart. Het zal ook niet!?? Het waren nota bene archeologen geweest die de sok op de tank hadden aangebracht!!
Wat ik niet wist is dat de dames Marit en Dorothee van Archeofun niet zo heel ver van me weg woonden en in de tank een mooie aanleiding zagen voor een van hun ludieke acties 😉
De ansicht die ik enkele weken later ontving, gemaakt door Archeofun.
