Doe het niet!
“Wie zoekt vindt soms iets en dat is jammer, want ‘vinden’ is een korte onderbreking van het zoeken, die gelukkig snel opgevolgd wordt door iets nieuws om te zoeken“, zei eens een strandjutter van een Waddeneiland, die zich schatbegraver noemde, maar wiens website helaas niet meer te vinden is en dus niet meer exact te citeren.¹
Als u ooit een archeoloog ziet bukken om iets op te rapen, maak u dan uit de voeten nu het nog kan! Want als een archeoloog iets vindt, dan begint de ellende pas echt.² Voor u met uw ogen kunt knipperen vindt de archeoloog het gevondene plotsklaps ‘interessant’ en sleept aldus tonnen materiaal achter zich aan waar we nooit meer vanaf komen, wachtend op dat -anno 2014- totaal fictieve pensioen waarin alles nog eens echt gaat worden uitgezocht…en geconserveerd.
Niet dus…komt elke archeoloog op den duur achter. Een wijs archeoloog bukt dus nooit: hij kijkt wel uit! Hij weet dat de waarde die hij beleefde bij de vondst niet het object zelf betreft maar enkel bestaat als potentie, waarvan het ding alleen het symbool is.
Maar wat nu? Want hoewel het ding zelf enkel het symbool is, is de vondst wel nodig als we die potentiële waarde ooit willen benutten. Zonder het ding, is er in dit geval niks, dus ook geen waarde…dus bewust als een archeoloog is van de verantwoordelijkheid die oprapen met zich meebrengt, kan hij het niet over zijn hart verkrijgen iets zomaar weg te gooien als hij de potentie eenmaal heeft gevoeld. Vinden schept nu eenmaal verantwoordelijkheid!
Gewoon weggooien is dan geen optie…maar wat moet hij dan nu?
2015
Iedereen die archeologie bedrijft met als focus Tweede Wereldoorlog kent deze platte zwarte schijfjes met witte rand. Maar wat zijn het? Het zijn batterijen uit de oorlog. Ook dat weten veel mensen nog wel. Wat velen niet weten is dat ze eigenlijk op elkaar horen en dan staafbatterijen vormen. Het buitenste laagje plastic vergaat echter het eerst en de schijfjes raken los van elkaar. Dit soort batterijen zijn in grote hoeveelheden gedumpt en worden aangetroffen bij sanering van bouwgrond.
2014
Consertina prikkeldraad van de voormalige vliegbasis Twenthe
Huisnummerbordje '47' uit de Kerkstraat, Bergschenhoek
Stropdas, mogelijk kort naar de val van het ijzeren gordijn achtergebleven bij het verlaten van een militaire grenspost aan de Teufelsbach, n Sumava
Een uurtje zoeken met Jan op de Wageningse Berg op 28-8-2014
¹ Vermoedelijk Folkert Janssens uit Vlieland. Jammer dat zijn website – met een zeer originele visie op strandjutten en schatgraven- is gestopt.
² Hier bedoel ik dan even de archeoloog die in zijn vrije tijd wat vindt. De formele archeologie (onder werktijd) is namelijk gekoppeld aan ruimtelijke ordening en in dat geval is de persoonlijke interesse van de archeoloog minder relevant, dan is het enkel een kwestie van ‘bewaren omdat het moet’. Het resultaat is echter veelal hetzelfde en wijsheid openbaart zich hier tijdens een opgraving in ‘vondstblindheid’ van de archeoloog voor vondsten die geen betrekking hebben op de vraagstelling uit het Programma van Eisen.
